صاحب کتاب مکیال المکارم به نقل از آقا میرزا محمد باقر اصفهانی نقل کرده است که شبی از شبها در خواب یا بین خواب و بیداری مولایم امام حسن مجتبی (علیه السلام) را دیدم که نزدیک به این تغبیر فرمودند: "برمنبرها به مردم بگویید و به آنها امر کنید که توبه کنند و برای فرج و تعجیل ظهور حضرت حجت (عج) دعا نمایند و این دعا مثل نماز میت نیست که واجب کفائی باشد و به انجام دادن آن از سوی بعضی از مکلفین از سایرین ساقط گردد بلکه مانند نمازهای یومیه است که برتمام مکلفین واجب است آن را انجام دهند!

از سوی دیگر هر کسی به خوبی می داند که شکر نعمت واجب است و لازم است هر کس به خاطر نعمتهایی که خداوند متعال به وی ارزانی داشته است شکر و ستایش به جای آورد. نعمت واقعی برهرکس در هر عصر و زمانی امام آن عصر است که زمین بخاطر او پا برجاست. حضرت امام موسی بن جعفر(علیه السلام) در تفسیر آیه ی شریفه: " وَأَسْبَغَ عَلَیْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً  " (لقمان /20) فرمودند: نعمت ظاهری امام ظاهر و نعمت باطنی امام غائب است (یعنی امام زمان است) از این رو لازم است که شکر نعمت امام و ولایت او برخود را به جای آوریم ودر این امر کوتاهی ننماییم دعا یکی از روش هایی است که می توانیم از طریق آن شکر نعمت وجود امام را انجام دهیم. دعای برای سلامتی و نیز دعا برای تعجیل ظهور امام عصر (عج) اگر دعا نکنیم هلاک می شویم!

حالاگر از وظیفه ی بسیار مهم خود که یکی از آن ها دعا برای سلامتی و تعجیل در ظهور امام عصر (عج) است کوتاهی و غفلت نماییم خدای نخواسته هلاک خواهیم شد.